Jan naar Lecce: Dag 8: San Giovanni Rotondo

Vanmorgen had ik alle tijd om me klaar te maken en te ontbijten.
Intussen heb ik ook de nieuwe route bekeken en wat nagevraagd.
Daarna vertrok ik richting helmwinkel. Een Italiaan op tijd is een zeldzaamheid. En dat bleek ook hier weer: meer dan een kwartier wachten tot de winkelier tevoorschijn kwam met de groet: "Amigo di Luciano?" De koop werd vlug gesloten en ik kon beginnen aan mijn rit.

Het was op die hoogte nog maar 26°, maar de mooie en steile afdalingen brachten verkoeling.
Het zou de hele dag bewolkt en zwoel blijven, met temperaturen rond de 30°.
Het panorama was gans de dag hetzelfde: grote akkers doorkruist met ellenlange rechte wegen. Een saai gedoe!
De oogst was grotendeels gedaan en de illegalen oogstten de laatste tomaten. Daarna werd de rest in brand gestoken. Gelukkig voor mij zat de wind gunstig, want ik zou er hebben uitgezien als een gerookte...
Tijdens de rit zag ik constant wel ergens een rookpluim. Bovendien wordt er ook gesluikstort, niet te beschrijven hoeveel. En ook dat wordt dan nog eens verbrand.
Wat mij onderweg ook opviel, waren uitgedroogde en leeggezogen rivieren. Er wordt daar constant aan bevloeiing gedaan.
Onderweg stopte ik toch even aan een vijgenboom. Een beetje om uit te blazen, maar meer nog om vijgen te eten.
Toen ik een tijdje aan het rijden was, voelde ik opeens dat ik mijn helm niet had opgezet. Gelukkig lag hij nog achteraan op mijn bagage.

Na 61 km was de rit van vandaag ten einde en mocht ik op zoek naar een slaapplaats.
Na vier uur stak er een onweer op, maar gelukkig bleef het bij regenen.

Ciao