Jan naar Lecce: Dag 11: Fasano

Deze morgen vertrok ik - ietsje later dan gewoonlijk - onder een staalblauwe hemel en met een aangename 26° voor een kortere rit.

Het eerste mooie stadje zou ik te zien krijgen na 25 km kaarsrechte weg. Het witte dorp ligt op een heuvel. Ik dacht errond te rijden, maar nee, ik moest naar de top. Dat gaf me een goed gevoel na enkele vlakke ritten.
Daarna ging het weer in rechte draf naar het volgende dorpje: Carovigno, nog altijd tussen de grillige olijfbomen.
Na de koffiestop daar, was het nog 9 km tot in een klein dorpje, Serranova. Dat was voor mij een belangrijk punt, want ik wou de amor van Freya Vandenbossche, Veerle Baetens en Barbara Sarafian nog eens ontmoeten. Hij houdt daar een winkeltje en bar tegelijk open. Drie jaar terug, op onze rondreis, deed hij zijn verhaal over de drie dames. Hij haalde zelfs foto's boven als bewijsmateriaal. Met één van de drie had hij een innige band gehad. Ze had twee kinderen. Haar naam noemde hij niet.
Toen ik hem vandaag in het Frans aansprak en de drie dames vernoemde, keek hij me verbaasd aan. Hij antwoordde: "Het is al een lange tijd geleden," maar nu kreeg ik toch zijn naam.
Daarna fietste ik verder langs de prachtige kust met de Torre Rossa. Dat is één van de vele Torres van het verdedigingsbolwerk van de kust.

Na 68 km kwam ik, onder een blakende zon en bij 35°, aan bij de eindkolom van de Via Appia. Het was 13 u.
Hier namen ze dan de boot voor Jeruzalem.

Ciao
Jan