Dag 7: Lucera – San Giovanni Rotondo

Wat een hectische 24 uren!
Gisterenavond kreeg ik nog een berichtje van Pino - mijn Zuid-Italiaanse  vriend - die me vroeg om de track van de rit van vandaag door te sturen, omdat hij we wilde vergezellen naar Padre Pio. Dat heb ik onmiddellijk gedaan. Daarna stuurde ik nog een bericht met de vraag: "Wat morgen?"

Toen ik terugkwam van mijn avondmaal, had madame twee gevulde croissants en een ander gebak naar mijn kamer gebracht.
Deze morgen kreeg ik maar één croissant binnen en de koffiemachine bleef maar dienst weigeren. Met fruitsap kreeg ik die croissant toch binnen.
Dan moest mijn fiets nog naar beneden, trede per trede en met een rem dicht.
Mijn eerste werk was een bar zoeken voor een goeie koffie. In een wirwar van kleine steegjes vond ik er één en zo kon de rit beginnen.

Onderweg zag ik niks anders dan uitgestrekte velden waar ze mechanisch de tomaten plukken.
Na 20 km tastte ik aan mijn hoofd... Er ontbrak iets... Mijn helm! Terugkeren was geen optie. Zou ik die bar nog terugvinden? En zou mijn helm daar nog liggen? In de verte zag ik een wielertoerist. En wie was het? Ja, de man die me gisteren mijn fiets naar boven hielp brengen.
Ik vertelde m'n hele verhaal en hij nam me mee naar een winkelcentrum. Het is vandaag zondag en geen enkele winkel is open. Het centrum ging pas om 10 u open. Dan maar naar de Lidl. Om de wachttijd te doden, dronken we een koffie. In het winkelcentrum bleken ze geen helmen te hebben.
De man stelde voor om samen naar San Marco te rijden. Toen het begon te stijgen, namen we afscheid van elkaar.
Het hoogste punt werd vandaag toch 700 m in een verschroeiende hitte.

Aangekomen in San Giovanni Rotondo, wees het kwik 36° aan. Dat was dus ietsjes frisser dan de voorbije dagen.
Luciano, de man van van de B&B, hoorde mijn verhaal en sprong onmiddellijk in de bres om me te helpen. Hij wist iemand te vinden met een bijna nieuwe helm, dus wij ernaar toe. Helaas, die helm was te klein.
Daarna beginnen zoeken naar een fietsenwinkel. Die was er, maar hij was gesloten op zondag. Maandagmorgen gaat hij pas op 9 u open, dus heb ik nu besloten om een kortere route te nemen.
Na dit alles heb ik nog vlug de crypte bezocht. Maar al bij al is Padre Pio commercieel gedoe.

Intussen had Pino me ook laten weten dat hij niet zou komen. Hij wilde samen met het gezin lunchen, omdat zijn zoon morgen terug naar Parijs vertrekt.

Zo, dat was het voor vandaag. Morgen weer ander nieuws.

Ciao

Piedro en ik

Het oord van Padre Pio

De crypte

Klik het kaartje om te vergroten