Dag 2: Rome – Anagni

Deze morgen heb ik, op aanraden van het nonnetje, voor het ontbijt een stempel gehaald in de sacristie van Sint Pieter. Tot mijn grote verbazing mocht ik, na wat uitleg, binnen in de sacristie, terwijl de andere bezoekers de toegang werd geweigerd...
Daarna heb ik ontbeten bij de nonnetjes.
Bij het afscheid zei het nonnetje dat ik altijd welkom was.

Daarna begon de rit. Opnieuw moest ik Rome dwarsen en net als gisteren ging dat vlotjes.
Door de Porta San Sebastiano heb ik Rome verlaten om mijn weg verder te zetten op de Via Appia Antica, een Romeinse heerweg.
Dit alles nam een paar uur in beslag. Zo lang moest ik wachten op een stop. En het was nodig, want het werd warmer en warmer!
De weg begon te stijgen en het was drukkend heet aan het worden. Het afzien was nog niet ten einde, want de gps stuurde me het bos in, op een smal paadje dat uitgehold was door de regen. Maar ik was tenminste afgeschermd van de zon.
Toen ik, na ettelijke kilometers, uit het bos kwam, zag ik langs weerszijden de bergen opdoemen. Maar ik mocht in de vallei blijven en dat deed deugd.
Tot op 7 km van het einde, zag ik een dorp liggen op de flank van de heuvel, badend in de zon. Het was natuurlijk dat dorp waar ik moest zijn!

Na die klim stond ik, na 79 km, om 16u aan mijn slaapplaats.
Na alle administratie, nam ik zo vlug mogelijk een douche. Wat kan dat toch deugd doen!

Wat morgen me brengen zal, weet ik niet. Maar één ding weet ik zeker: de Apennijnen moet ik over.

Sint Pietersplein bij nacht

Sint Pietersplein in de zon

Het oude Rome

Oude stadspoort Porta San Sebastiano

Via Appia Antica

Resten op de Via Appia Antica

Artena

Toegangspoort Anagni

Klik op het kaartje om te vergroten

De rit van morgen: Anagni – Aquino